Je mag mij altijd bellen - 1001 dagen van rouw

Over terminaal, rouw en verlies: 1001 dagen van rouw.

In dit boek vertelt Karin Kuiper over de eerste 1001 dagen na de dood van 'haar betere ik', haar man en schrijver Karel Glastra van Loon. Op zijn veel te vroege dood volgde een periode van allen en opstaan, waarin het verlies als zoutzuur doorvrat.

Plotseling hoorde Karin tot dat lastige volkje van weduwen en weduwnaars. Zonder hulp van anderen redt niemand het, maar toch stond bovenaan haar ergernissenlijstje het goedbedoelde zinnetje "Je mag me altijd bellen ". Want hoe welgemeend ook, dit is 'hulp' die je met lege handen achterlaat ... Omdat je in je diepste wanhoop niet wilt bellen en niet kàn bellen, omdat je slechts denkt: Nee, het gaat niet! Zij moeten mij bellen! Het duurde honderden dagen, maar uiteindelijk volgde er een epriode waarin ze terugveerde en haar levenslust hervond.