Vergeten

Korte inhoud

Gedurende vier jaar volgt Ireen van Ditshuyzen een aantal patiënten bij wie de diagnose Alzheimer hun leven en dat van hun familie stapsgewijs op zijn kop zette. Op indringende wijze zien we de gevolgen van dementie: het pijnlijk proces van het vergeten; het bittere afscheid van een familielid of partner terwijl die nog in leven is; de wens te blijven zorgen zolang het nog kan; het schuldgevoel wanneer opname in een verpleeghuis onafwendbaar is; de leegte die de patient achterlaat; het leven in huis dat gewoon doorgaat.

Een extra probleem bij de ziekte is dat familieleden niet bij machte zijnhulp te bieden omdat de patient het contact met zijn omgeving grotendeels kwijtraakt. De relatie met familieleden wordt vertroebeld door teleurstelling en irritatie.

Uitgangspunt was een project van de VU bij een onderzoek naar 4000 bejaarden naar de allervroegste verschijnslen van dementie. Aan het woord komen ook 2 neurologen.

Duidelijk wordt dat partners veel steun ondervinden bij de verpleging en bij lotgenoten.

Prijzen: o.a. Silver Award op het New York Festival (1993);
Zilveren Nipkowschijf (1995)